Publikacja opisująca projekt badawczy pt. Umiejętności społeczne przedszkolaków drogą ku przyszłości, którego głównym założeniem była pomoc dzieciom w budowaniu prawidłowych umiejętności społecznych.

Prawidłowe funkcjonowanie w relacjach z innymi jest niezbędną umiejętnością, szczególnie w przypadku osób, których praca wymaga stałego obcowania z ludźmi. Posiadanie odpowiednio wysokich kompetencji psychospołecznych to ważny wyznacznik efektywności w sytuacjach zawodowych, bowiem tzw. kompetencje miękkie są tak samo potrzebne, jak twarde kompetencje specjalistyczne. Obecnie do kompetencji miękkich przykłada się coraz większą wagę i są one mocno doceniane na rynku pracy, a w niektórych zawodach należą wręcz do kompetencji kluczowych. Edukacja nastawiona na trening kompetencji psychospołecznych wymaga pracy w formie warsztatowej, w której członkowie grupy uczą się przede wszystkim dzięki swej aktywności wewnętrznej i zewnętrznej. Specyfika metod stosowanych podczas warsztatów oraz wysoki stopień aktywności uczestników sprzyjają skutecznemu rozwijaniu dyspozycji osobowościowych i społecznych. Dochodzi tu zarówno do nabywania przez nich wiedzy, przekonań, umiejętności i sprawności, jak i kształtowania potrzeb i postaw oraz poczucia odpowiedzialności za efekty pracy. Na zajęciach warsztatowych, za pomocą psychoedukacji opartej na modelowaniu, odgrywaniu ról oraz udzielaniu informacji zwrotnych, pobudzana jest aktywność emocjonalna, poznawcza i działaniowa. Warsztaty pozwalają na ujęcie uczenia się jako procesu dynamicznego, przebiegającego etapowo. Są najskuteczniejszą formą tzw. strumieniowania umiejętności. Niniejsze opracowanie stanowi bazę teoretyczną niezbędną do ugruntowania i dopełnienia wiadomości przekazywanych studentom podczas zajęć realizowanych w ramach przedmiotów: warsztaty rozwoju kompetencji psychospołecznych oraz psychospołeczne uwarunkowania pracy z klientem. Jest także adresowane do osób zainteresowanych rozwojem osobistym, pragnących świadomie budować i ulepszać swoje kontakty z ludźmi. Książka składa się z sześciu rozdziałów, w których został zawarty przegląd literatury dotyczącej kompetencji odpowiedzialnych za funkcjonowanie człowieka w relacjach interpersonalnych, zarówno w codziennych sytuacjach życiowych, jak i w odniesieniu do efektywności zawodowej. Struktura opracowania wynika z dokonanej przeze mnie klasyfikacji składników kompetencji psychospołecznych (Romanowska-Tołłoczko, 2018). W pierwszym rozdziale przedstawiam i wyjaśniam koncepcje różnych autorów dotyczące elementów tworzących strukturę kompetencji psychospołecznych. W kolejnych rozdziałach omawiam specyfikę oraz uwarunkowania umiejętności składowych tychże kompetencji. Wskazuję również narzędzia badawcze służące do pomiaru opisywanych właściwości. Ostatnia część dotyczy syndromu wypalenia zawodowego oraz znaczenia kompetencji miękkich w zapobieganiu i niwelowaniu jego skutków. Każdy rozdział zakończony jest zestawem zadań do wykonania mających na celu utrwalenie i zastosowanie zdobytej wiedzy. Na bazie treści zawartych w opracowaniu oraz indywidualnych, życiowych doświadczeń uczestników prowadzone są ćwiczenia praktyczne, podczas których studenci rozwijają swoje umiejętności konstruktywnych zachowań w sytuacjach społecznych.

Książka „ZESPÓL ASPERGERA. Co nauczyciel wiedzieć powinien” ma na celu dostarczenie czytelnikowi streszczenia dostępnej obecnie, istotnej z punktu widzenia nauczyciela, wiedzy na temat Zespołu Aspergera, również umożliwienie mu lepszego zrozumienia uczniów z Z.A., a także podsunięcie szybkich podpowiedzi i praktycznych pomysłów, które można natychmiast wykorzystać w klasie. W rozdziale 1. podano krótką charakterystykę zaburzenia, jakim jest Zespól Aspergera, natomiast w drugim opisano, jakie symptomy może przejawiać dziecko, ze szczególnym uwzględnieniem interakcji społecznych, możliwości uczenia się oraz strony fizycznej i zmysłów. Kolejne rozdziały zawierają już samą praktykę, np. strategie, jakie można zastosować w klasie, sposoby pomocy dziecku w rozwijaniu umiejętności społecznych, zasady korzystania z boiska szkolnego, metody pomocy dziecku w nauce i pracach domowych.