Autorzy książki stawiają tezę, że w ostatnich latach nastąpiła istotna zmiana znaczenia czynników międzynarodowej konkurencyjności polskiej gospodarki wynikająca z procesów globalizacji oraz integracji z Unią Europejską. Wskazują oni, że z jednej strony zmalało znaczenie wielu tradycyjnych czynników konkurencyjności (jak na przykład autonomicznych zasobów kapitałowych czy powszechnych technologii), ponieważ stały się one łatwo dostępne i mobilne w skali międzynarodowej. Z drugiej strony zaś wzrosło znaczenie wielu innych czynników konkurencyjności o mniejszym lub niedocenionym dawniej znaczeniu. Na uwagę zasługują w szczególności rozwiązania instytucjonalne, które w warunkach mobilności czynników wytwórczych mają decydujący wpływ na lokalizację inwestycji i związanego z nimi transferu technologii. Odnosząc te ogólne wnioski wynikające z badań konkurencyjności do wyborów polityki ekonomicznej w Polsce, autorzy za kluczowe sfery działania uznają poprawę otoczenia instytucjonalnego (w tym m.in. reformę finansów publicznych, dokończenie prywatyzacji, poprawę otoczenia regulacyjnego czy restrukturyzację sfery B+R), podniesienie poziomu wykorzystania zasobów ludzkich w procesie tworzenia dochodu narodowego oraz wzmacnianie jakości kapitału ludzkiego – co pozwoli na lepsze wykorzystanie napływu do Polski kapitału i technologii ze źródeł zewnętrznych. Istotną wartością książki jest również wyselekcjonowana w procesie badań oraz wielu seminaryjnych dyskusji metoda analizy konkurencyjności gospodarczej. Dzięki niej przedstawione w pracy analizy porównawcze mają wysoką wartość porównawczą oraz praktyczną, w szczególności mogą być użyteczne dla wypracowania prorozwojowych i prokonkurencyjnych rozwiązań w polityce ekonomicznej.