Przedstawiona czytelnikom publikacja stanowi zaledwie wprowadzenie w świat dawnej książki. Koniecznym dopełnieniem jest wykorzystanie wszystkich wskazówek zawartych w materiałach pomocniczych umieszczonych w aneksie. Przede wszystkim należy do nich spis lektur uzupełniających, rozwijających kwestie, które zaledwie wzmiankowane zostały w tekście. Polecamy również sięganie do spisów pomocniczych: terminów specjalistycznych, wybranych firm drukarskich, wydawniczych i księgarskich oraz bibliotek. Objaśnione tam pojęcia wyróżnione są w tekście głównym * (gdy występują po raz pierwszy). Ułatwią one orientację w podstawowej faktografii a jednocześnie pozwolą w tekście zasadniczym skupić uwagę na historycznym kontekście dziejów książki. Ważne w nim są nie tylko zabytki materialne - zachowane zbiory, narzędzia i urządzenia - lecz również dziedzictwo ideowe, wizje, które inspirowały rozwój kulturalny, były one bowiem trwałe i dalekosiężne. Podkreślając tę wartość historyczną frontyspis przedstawia Bibliotekę Załuskich, która choć zniszczona inspirowała polską drogę do biblioteki narodowej; całość zamyka zaś sylwetka nowoczesnej Biblioteki Aleksandryjskiej, wywodzącej się z tradycji antycznej, do dziś ożywiającej międzynarodową współpracę kulturalną. Powyższe krótkie wprowadzenie prowadzi do odpowiedzi na pytanie, do czego jest nam potrzebna historia książki: - dzieje książki stanowią nić przewodnią zrozumienia przeszłości i przepustkę do współczesnej cywilizacji; - doświadczenia historyczne uczą nieuchronności i celowości postępu; wykazują, że nowe wynalazki nie eliminują całkowicie dawnych osiągnięć, ale nadbudowują nad nimi doskonalsze formy (np. wynalazek druku czerpał z doświadczeń rękopiśmien-niczych i do dziś nie wykluczył tej formy wypowiedzi); - książki są złączone z czytelnikami głębokimi wzajemnymi zależnościami; spełniają funkcje niemożliwe do pełnego zastąpienia przez inne media; nie grozi im zatem zapaść a modernizacja jest pożyteczna; - książki są nie tylko przedmiotami codziennego użytku, choć tym przede wszystkim, ale również dobrami wyższego rzędu - świadectwami kultury; kiedy dezaktualizuje się ich treść, wycofywane z bezpośredniego obiegu czytelniczego mogą zyskać wartość zabytków; - powinnością i przywilejem bibliotekarzy jest rozpoznawanie, właściwa ocena i ochrona zabytków piśmienniczych.