Opracowanie składa się z piętnastu rozdziałów, które stanowią logiczną całość opisującą w sposób uporządkowany współczesną morską turystykę żeglarską w jej różnych aspektach. Pierwsze dwa rozdziały zawierają analizę zakresu znaczeniowego samego pojęcia turystyki żeglarskiej oraz jej relacjom z innymi formami turystyki morskiej i aktywnej. Jako rezultat przeprowadzonej dyskusji została zaproponowana tu definicja morskiej turystyki żeglarskiej, stanowiąca podstawę do dalszych rozważań. W trzecim rozdziale Czytelnik znajdzie charakterystykę typologiczną żeglarzy jako podmiotów tej formy aktywności turystycznej. W kolejnych rozdziałach omówiono naturalne oraz historyczno-kulturowe, jak również społeczno-ekonomiczne uwarunkowania rozwoju morskiej turystyki żeglarskiej. Następne części książki dotyczą aspektów przestrzennych morskiej turystyki żeglarskiej. Przedstawiono w nich główne światowe akweny, ze szczególnym uwzględnieniem Morza Bałtyckiego, w obrębie których morska turystyka żeglarska ma szczególnie dobre warunki rozwoju. Scharakteryzowano także najważniejsze szlaki oceanicznej turystyki żeglarskiej w układzie międzykontynentalnym lub globalnym. W następnych rozdziałach przedstawiono zarys historii rozwoju światowego jachtingu oraz żeglarstwa krajowego, z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań i specyfiki wybranych państw. W kolejnych częściach pracy scharakteryzowano morskie jachty żaglowe oraz infrastrukturę niezbędną do uprawiania żeglarstwa, co stanowiło podstawę do analizy żeglarskich produktów turystycznych. Wreszcie syntezę rozważań na temat uwarunkowań rozwoju morskiej turystyki żeglarskiej zawarto w rozdziale poświęconym morskiej żeglarskiej przestrzeni turystycznej. Książkę kończy zaś część poświęcona kwalifikacjom formalnym i morskim certyfikatom żeglarskim, głównie w aspekcie bezpieczeństwa żeglugi.